.: Cyklon B
Strona główna
Aktualności
Historia obozów
Władze zwierzchnie
Obozy zagłady
Obozy koncentracyjne
KL Lublin (Majdanek)
   Obóz
    Założenia i budowa
    Organizacja obozu
    Obsada stanowisk
    FKL
   Podobozy
   Więźniowie
    Oznaczenia
    Funkcyjni
    Samopomoc i konspiracja
   Ucieczki
   Warunki bytowania
   Eksterminacja
   Grabież
   Kalendarium
   Obóz NKWD
   Procesy zbrodniarzy
   Muzeum
   Galeria
   Zdjęcia archiwalne
   Zdjęcia współczesne
Biogramy
Eksperymenty
Dokumenty
Słowniczek obozowy
Filmy
Czytelnia
Autorzy
Linki
Bibliografia
Subskrypcja
Wyróżnienia
Księga gości

Eksterminacja - wstęp
3.11.1943 - "Krwawa Środa"
Cyklon B
Komory gazowe
Liczba ofiar

Cyklon B - jest środkiem dezynfekcyjnym, składającym się z grudek ziemi okrzemkowej wielkości 1 cm3, nasyconej ciekłym cyjanowodorem z dodatkiem stabilizatora. Cyjanowodór (HCN), zwany również kwasem pruskim, jest jedną z najsilniejszych trucizn dla żywych organizmów. Może on występować w postaci ciekłej i lotnej. Dla człowieka dawkę 0,06 g cyjanku uważa się za śmiertelną. Człowiek oddychający powietrzem o zawartości 1% HCN umiera natychmiast. Trujące działanie HCN polega na zatruciu katalizatorów ustrojowych (enzymów), co prowadzi do zahamowania oddychania śródkomórkowego i do uduszenia się niektórych ośrodków mózgowych. Objawy są różne, w zależności od ilości pobranego cyjanowodoru. Przy dużych ilościach zatruty pada martwy od razu, przy mniejszych występują: podrażnienia błon śluzowych gardła i dróg oddechowych, światłowstręt ze łzawieniem, ślinotok, bóle głowy, szum w uszach, wymioty duszność. Zwłoki zatrutego mają różową barwę skóry oraz pokryte są jasno, lub ciemnoczerwonymi plamami. We wszystkich narządach mają miejsce liczne drobne krwawienia błon surowiczych. W komorach gazowych uśmiercanie jednej partii więźniów trwało około 15 minut.
Bardzo często ludziom wydaje się, że cyklon B był tylko stosowany do mordowania ludzi, co jest nieprawdą. W okresie międzywojennym jak i w czasie II wojny światowej używany był do dezynfekcji, dezynsekcji i do deratyzacji zarówno pomieszczeń zamkniętych jak i różnych przedmiotów, np. materaców, koców, czy obozowych pasiaków. Dopiero w jesienią 1941 r. zaczęto używać cyklonu B do mordowania ludzi. Pierwsze próby w tym kierunku poczyniono w Auschwitz.

Cyklon B na Majdanku
Ofertą instytucji, dostarczającej cyklon B, administracja obozu na Majdanku zainteresowała się pierwszy raz w końcu 1941 r., kiedy to 23 grudnia wysłała pismo do firmy "Testa" - Międzynarodowego Towarzystwa Zwalczania Szkodników (Tesch und Stabenow. Internationale Gesellschaft für Schädlingsbekämpfung) z zapytaniem, czy nie posiada ona filii w Generalnej Guberni, gdyż w obozie zaszła konieczność przeprowadzenia dezynfekcji.
Firma "Testa" pełniła rolę centrali czy pośrednika w zaopatrywaniu poszczególnych obozów w gaz trujący, gdyż producentem cyklonu były Zakłady Przemysłu Cukrowniczego i Chemicznego w Dessau (Dessauer Werke für Zucker und Chemische Industrie) wchodzące w skład koncernu chemicznego znanego na całym świecie pod nazwą I.G. Farbenindustrie.
Pierwsze znane zamówienie administracji obozu na Majdanku na cyklon B pochodzi z 25 lipca 1942 r. Gotowe puszki z cyklonem B przekazywane były administracji obozu na dwa sposoby. Po odbiór gazu w Dessau wysyłany był wysłannik z obozu, lub gotowe puszki wysyłane były do obozu. Przeważnie wybierano tą pierwszą metodę. Aby wysłać gotowy cyklon trzeba było mieć dodatkowo specjalne zezwolenie władz wojskowych, które zajmowały cały tabor kolejowy. Tak więc na każdą przesyłkę administracja obozu musiała doręczyć dostawcy tzw. list frachtowy Wehrmachtu. Po zużyciu cyklonu B odsyłany był z powrotem do fabryki w celu ponownego nasycenia ziemi okrzemkowej cyjanowodorem.
Do zabijania ludzi gazem w komorach gazowych przystąpiono na Majdanku w połowie 1942 r. i od tej pory aż do jesieni 1943 r. ta forma eksterminacji dominowała w obozie. Przez cały okres istnienia obozu na Majdanku dostarczono łącznie 7711 kg gazu: w 1942 r. - 2211 kg, w 1943 r. - 5000 kg, i w 1944 r. - 500 kg.

- - - - - - - - - - - -
<-powrót | w górę

© Copyright Szycha (2004-2015)