Petrick Heinrich Fritz (1913-) – SS-Oberscharführer. Urodzony 22.01.1913 r. w Dreźnie. Na Majdanku pełnił funkcję Blockführera. Po wojnie mieszkał w Monachium. Sądzony w Düsseldorfie w procesie 15 członków załogi KL Lublin gdzie został skazany na 6 lata więzienia.

Pfannstiel Erna (1922-) - Urodzona 10.02.1922 r. Dozorczyni w obozie koncentracyjnym na Majdanku od 7.10.1942 r.

Plaza Heinrich (1912-1968) - SS-Hauptsturmführer. Urodzony 10 lipca 1912 r. Był lekarzem w kilku obozach koncentracyjnych: w Auschwitz-Birkenau, Dachau, Mittelbau-Dora, Buchenwald, Natzweiler-Struthof i Stutthof. Członek SS (nr ewidencyjny 352853). Brał udział w eksperymentach medycznych związanych z leczeniem gruźlicy a także w procesie uśmiercania więźniów zastrzykami dosercowymi. Po wojnie, dopiero w 1951 r. wszczęto wobec niego postępowanie sądowe. Został skazany (pod swoją nieobecność w 1954 r.) na karę śmieci przez francuski trybunał sądowy. W 1958 r. również władze RFN rozpoczęły śledztwo przeciwko niemu, jednakże zostało ono umorzone z powodu jego choroby (stwardnienie rozsiane). Zmarł 20 lutego 1968 r.

Plötner Kurt Friedrich (1905-1984) - SS-Sturmbannführer. Urodzony 19 października 1905 r. Specjalista chorób wewnętrznych. Ordynator szpitala SS w Dachau. Brał udział w doświadczeniach medycznych wykonywanych w tym obozie (leczenie malarii, wymuszanie zeznań za pomocą meskaliny, testowanie na więźniach środków toksycznych), a także sam inicjował eksperymenty w tym obozie (leczenie zimnicy za pomocą sztucznie wywołanej gorączki). Zajmował się również wytwarzaniem leku o nazwie "Polygal" mającego w zamierzeniu przyczyniać się do krzepnięcia krwi. Po wojnie zwerbowany przez Amerykanów, kontynuował swoje badania nad wymuszaniem zeznań w USA. W 1950 r. powrócił do RFN i pod fałszywym nazwiskiem osiedlił się w Szlezwiku-Holsztynie. Chroniony przed zdemaskowaniem przez rząd USA. Zatrudniony został na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu we Freiburgu, gdzie otrzymał tytuł profesora w 1954 r. Pomimo złożonego przeciwko niemu oskarżenia przez byłych więźniów, prokuratura nie znalazła dowodów orzekających o jego winie. Zmarł 26 lutego 1984 r.

Pohl Oswald (1892-1951) - SS-Obergruppenführer. Urodzony 30.10.1892 r. w Duisburgu, był zawodowym żołnierzem. W dniu 1.04.1912 r. wstąpił do cesarskiej marynarki wojennej i został wcielony do II Dywizjonu Artylerii w Wilhelmshafen. Po ukończeniu Szkoły Marynarki Wojennej w Kolonii-Wik został awansowany do stopnia podporucznika i przydzielony do sztabu Kriegsmarine jako płatnik (Zahlmeister). Od sierpnia 1914 do listopada 1918 r. brał udział w I wojnie światowej, a następnie służył w Marynarce Wojennej Rzeszy (Reichsmarine). W międzyczasie - w latach 1919-1921 - należał do Freikorpsu "Löwefeld" (zwanego też III Ochotniczą Brygadą Marynarki Wojennej), z którym walczył w Berlinie, na Górnym Śląsku oraz Zagłębiu Ruhry. W czerwcu 1923 r. wstąpił do NSDAP (nr partyjny 30842). W 1926 r. został członkiem Sturmabteilungen, skąd - 1.02.1934 r. - odszedł do SS (nr ewidencyjny 147614) i został przydzielony do Głównego Sztabu SS na stanowisko kierownika wydziału administracyjnego (Chef der Verwaltungsabteilung). Po wyłączeniu z Głównego Urzędu SS Departamentu Administracyjnego i powołaniu 1.06.1935 r. Urzędu Administracyjnego SS został jego szefem (Chef des SS-Verwaltungsamtes), a po kolejnej reformie organizacyjnej naczelnych struktur organizacyjnych SS i powstaniu Głównego Urzędu Administracji i Gospodarki SS oraz Głównego Urzędu Budżetu i Budownictwa SS - dnia 8.06.1939 r. - mianowano go ich szefem. Stanowisko to piastował do czasu utworzenia w dniu 1.02.1942 r. Głównego Urzędu Gospodarczo-Administracyjnego SS, którego został szefem i funkcję tę pełnił do 8.05.1945. Od 3.03.1942 r. przejął kontrolę (ze skutkiem od 16.03.1942 r.) nad Inspektoratem Obozów Koncentracyjnych, który wszedł w skład Grupy Urzędów D - Obozy Koncentracyjne w SS-WVHA. Odznaczony m.in. Krzyżem Żelaznym II Klasy, Krzyżem Honorowym za Udział w Wojnie, Orderem Orła Śląskiego II i I Klasy (Schlesischer Adler II und I Klasse), Wojennym Krzyżem Zasługi II i I Klasy, Krzyżem Rycerskim do Wojennego Krzyża Zasługi z Mieczami, Srebrnym Krzyżem Niemieckim, Sztyletem Honorowym SS, Szpadą Honorową SS oraz Pierścieniem Honorowym SS. Skazany w dniu 3.11.1947 w procesie SS-WVHA przed Amerykańskim Trybunałem Wojskowym w Norymberdze na karę śmierci. Wyrok wykonano 8.06.1951 r. w Landsbergu.

Pokorny Adolf (1895-?) - Urodzony 26 lipca 1895 r. Żołnierz I wojny światowej, lekarz dermatolog. W 1939 roku odmówiono mu członkostwa w NSDAP, ponieważ wcześniej poślubił żydowską lekarkę (w 1935 roku przeniósł ją oraz dzieci do Wielkiej Brytanii a także się z nią rozwiódł, co w procesie Norymberskim było jednym z argumentów przeciwko niemu). W czasie II wojny światowej pracował jako lekarz wojskowy w Wehrmachcie. W październiku 1941 r. napisał list do Heinricha Himmlera, w którym proponował przeprowadzenie sterylizacji na ludziach z pomocą wyciągu z zioła (Caladium seguinum). Propozycja ta spotkała się z aprobatą Himmlera, jednakże w wyniku problemów z hodowlą roślin w niesprzyjającym klimacie, nie przeprowadzono doświadczeń na ludziach. Z tego też względu w procesie lekarzy w Norymberdze, został uniewinniony.

Poppendick Helmut (1902-1994) - SS-Gruppenführer. Urodzony 06 stycznia 1902 r. Naczelny lekarz w Głównym Urzędzie do Spraw Rasowych i Osiedleńczych SS. Do 1941 r. służył na froncie zachodnim. W 1941 r. został zwolniony ze służby wojskowej i rozpoczął karierę urzędniczą. Od 1943 r. szef gabinetu naczelnego lekarza SS i policji. Współpracował w organizacji niektórych doświadczeń medycznych w obozach koncentracyjnych, m.in., w KL Buchenwald. Sądzony w procesie lekarzy w Norymberdze i skazany na 10 lat pozbawienia wolności. Został zwolniony przedterminowo w 1951 r. Następnie podjął pracę jako internista w Oldenburgu. Zmarł 11 stycznia 1994 r.

Popiersch Max (1893-1942) – SS-Sturmbannführer. Urodzony 26.05.1893 r. w Pszczynie. Doktor medycyny. Od 20.08.1914 do 24.12.1918 r. służył w szpitalu polowym 6. zapasowego pułku artylerii polowej we Wrocławiu, od stycznia 1915 r. do października 1918 r. brał udział w I wojnie światowej w stopniu gefrajtra. Między marcem 1919 a lipcem 1919 r. był członkiem Legionu Ochotniczego „Żelazna Dywizja”. Do NSDAP i SS wstąpił 1.05.1933 r. (nr partyjny 3.531.412, nr ewidencyjny 176.467). 1.09.1939 r. powołano go do czynnej służby w SS-Totenkopfverbände w charakterze zwierzchnika obozowej służby zdrowia SS w KL Flossenbürg. W obozie tym przebywał do marca 1940 r. na taką samą funkcję odkomenderowano go – w zastępstwie – do KL Buchenwald, a stamtąd – 22.05.1940 r. – do nowo utworzonego KL Auschwitz. Stanowisko SS-Standortarzta pełnił w nim do 1.10.1941 r., kiedy to przeniesiono go do KL Lublin, gdzie powierzono mu zadanie zorganizowania i kierowania obozową służbą zdrowia SS. Funkcję tę pełnił do swojej śmierci 21.04.1942 r. Odznaczony m.in. Krzyżem Żelaznym II Klasy, Krzyżem Honorowym za Udział w Walkach na Froncie.

- - - - - - - - - - - -
<-powrót | w górę