 Strona główna
|
Haagen Eugen (?) - profesor bakteriologii, starszy lekarz sztabowy, konsultant do spraw higieny jednej z flot powietrznych Luftwaffe. W obozie w Natzweiler przeprowadzał próby bakteriologiczne z opracowaną przez siebie szczepionką przeciwko durowi plamistemu. Po wojnie sądzony w Metzu i wyrokiem z dnia 24.12.1952 r. został skazany na karę dożywotniego więzienia. Po apelacji w Lyonie 15.05.1954 r. zmniejszono mu karę do 20 lat, a wkrótce zwolniono przedterminowo.
Hackenholt Lorenz (1914-1954) - SS-Hauptscharführer. Hackenholt wstąpił do NSDAP i SS w wieku 18 lat. Pracował jako mechanik w ramach Operacji T-4, obsługując ciężarówki przerobione na ruchome komory gazowe. W Bełżcu pomagał w zaprojektowaniu, zbudowaniu i obsłudze komór gazowych. Później skonstruował komory gazowe w Sobiborze i Treblince. W obozie w Bełżcu instalacje gazowe nazywano eufemistycznie Stiftung Hackenholt (Fundacja Hackenholta). Jesienią 1943 r. został przeniesiony do Włoch. W 1954 r. oficjalnie uznano go za zmarłego, choć podobno żył jeszcze przez jakiś czas po wojnie w Ingolstadt pod przybranym nazwiskiem.
Hackmann Hermann Wilhelm Heinrich (1913-1994) - SS-Hauptsturmführer. Urodzony 11.11.1913 roku w Osnabrück, jako jedno z czworga dzieci podmajstra murarskiego Juliusa Hackmanna i jego żony z domu Klöntrup. Z zawodu kupiec. Członek SS od 1.11.1933 roku (nr ewidencyjny 164705). W listopadzie 1934 roku podpisał kontrakt zawodowy z SS i został wcielony do załogi wartowniczej KL Esterwegen. W 1936 roku przeniesiono go do Oranienburga, a w 1937 otrzymał nominacje na podoficera raportowego SS (SS-Rapportführer) w nowo utworzonym KL Buchenwald. W 1938 roku pełnił tu funkcję zastępcy kierownika obozu (2. Schutzhaftlagerführer), a od września 1939 do 4.06.1940 roku był szefem referatu do spraw zatrudnienia więźniów funkcjonującym w wydziale III. Ze stanowiska tego odszedł na funkcję kierownika wydziału I, a następnie - od 22.09.1940 roku - piastował ponownie stanowisko zastępcy kierownika wydziału III w KL Buchenwald. Z obozu tego został 22.09.1941 roku przeniesiony do KGL Lublin/Majdanek gdzie mianowano go szefem wydziału III (1. Schutzhaftlagerführer). Funkcję tę pełnił do 20.09.1942 roku (łącząc ją od 7.10.1941 roku ze stanowiskiem oficera odpowiedzialnego za zatrudnienie więźniów jako tzw. Schutzhaftlagerführer-Einsatzführer), po czym został przeniesiony karnie - na skutek podejrzeń o nadużycia władzy popełnione w KL Lublin/Majdanek - do 7. Ochotniczej Dywizji Górskiej "Prinz Eugen" (7. SS-Freiwilligen-Gebirgs Division "Prinz Eugen"). Brał z nią udział w działaniach bojowych do 1.09.1943 roku. Stąd przeniesiono go ponownie do sztabu komendantury KL Buchenwald. 29.06.1944 roku został skazany przez sąd SS na karę śmierci za nadużycia finansowe popełnione w obozach koncentracyjnych, jakkolwiek wykonanie kary odroczono na czas trwania wojny. Od 27.09.1944 roku przebywał w Obozie Karnym SS i Policji (Straflager SS und Polizei) w Dachau. Członek organizacji Lebensborn. Po wojnie został skazany przez amerykański trybunał wojskowy w procesie załogi SS KL Buchenwald na karę śmierci. Ułaskawiony i skazany na 25 lat pozbawienia wolności, opuścił więzienie 25.03.1955 roku. Pracował jako przedstawiciel firmy meblarskiej, mieszkał w Usler. Ponownie sądzony w procesie członków załogi SS KGL/KL Lublin/Majdanek - został skazany 30.06.1981 roku przez Sąd Krajowy w Düsseldorfie na 10 lat więzienia. Zmarł 20.08.1994 r. Haertel Wilhelm (1903-?) - SS-Untersturmführer. Urodzony 23.07.1903 r. w Probstzelli koło Saalfeld, z zawodu kupiec. W latach 1919-1923 należał do brygady ochotniczej "Ehrhardt", w której walczył w krajach nadbałtyckich i przeciwko powstańcom śląskim. Członek NSDAP od sierpnia 1931 r. (nr partyjny 597956) i SS (nr ewidencyjny 107620). W 1937, 1939 i 1940 r. służył w Wehrmachcie, z którego 1.10.1940 r. został przeniesiony do czynnej służby w Waffen-SS. W 1942 r. został wcielony do załogi wartowniczej KGL Lublin, skąd latem oddelegowano go do szkoły oficerów administracyjnych SS (SS-Führerschule des Verwaltungsdienstes) w Dachau. Po jej ukończeniu został ponownie przeniesiony do obozu w Lublinie, gdzie od 11.08.1943 r. do 1.11.1943 r. był oficerem w wydziale IV. Następnie mianowano go zastępcą szefa administracji obozowej od marca 1933 r. przed odkomenderowaniem do KL Warschau. Halata Luise (1910-) - Urodzona 5.10.1910 r. Dozorczyni w obozie koncentracyjnym na Majdanku od 16.11.1942 r. Hartjenstein Fritz (1905-?) - SS-Obersturmbannführer. Urodzony 3.07.1905 r. Członek NSDAP i SS. Od 1938 r. służył w formacjach wojskowych SS. Najpierw był dowódcą plutonu a następnie kompanii w załodze wartowniczej KL Sachsenhausen. W 1939 r. przez pewien okres czasu pełnił funkcję kierownika obozu pracy Niedernhagen-Wawelsburgu. W latach 1940-1942 służył w dywizji Trupich Główek. W 1942 r. został mianowany dowódcą załogi SS w KL Auschwitz, a następnie od listopada 1943 r. do maja 1944 r. komendantem KL Auschwitz II, skąd został przeniesiony na stanowisko komendanta KL Natzweiler wraz z podobozami. Po raz pierwszy został skazany na karę śmierci w dniu 5.06.1946 r. przez sąd brytyjski w Wuppertal, a następnie po raz drugi w dniu 2.07.1954 r. przez sąd francuski w Metzu. Nie był sądzony za zbrodniczą działalność w KL Auschwitz. Zmarł w więzieniu.
Hänel Herbert (1912-) - SS-Obersturmführer. Urodzony 18.07.1912 roku w Schlettau. Członek NSDAP od 1.05.1935 roku (nr partyjny 1 959 050) oraz SS od 12.03.1933 roku (nr ewidencyjny 121 523). Od 1939 do 1.09.1940 roku był oficerem w Urzędzie Generalnego Inspektora do Spraw Uzupełnień Kadrowych Pułków SS-Totenkopf (Generalinspekteur der Verstärtung SS-Totenkopf-Standarten), następnie przeniesiono go do Głównej Intendentury SS (SS-Hauptzeugamt) w Prettin. Od 1.10.1940 do 23.06.1941 roku służył w 1. Pułku Kawalerii SS-Totenkopf (1. SS-Totenkopf-Reiterstandarte), skąd odszedł do Inspektoratu Obozów Koncentracyjnych w Oranienburgu. We wrześniu 1941 roku mianowano go szefem wydziału I - komendantury w KGL Lublin/Majdanek. Stanowisko to piastował do 16.07.1942 roku, a następnie przeniesiono go do komendantury szkoły podoficerskiej SS (Kommandantur SS-Unterführerschule) w Radolfzell, a następnie do 3. Dywizji Zmotoryzowanej SS "Totenkopf" na stanowisko oficera odpowiedzialnego za uzbrojenie i sprzęt wojskowy (Waffen und Geräte-Führer). Miedzy 1.10.1943 a 8.01.1944 roku pełnił służbę w Doświadczalnej Placówce Techniki Wojskowej (Waffentechnischelehranstalt) w Dachau, a następnie w 14. Dywizji Grenadierow SS "Galizien" (14. Waffen-Grenadier Division der SS "Galizien").
Heinrich Alfred Hermann (1896-?) – SS-Obersturmführer. Urodzony 25.01.1896 r. w Namysłowie na Dolnym Śląsku, z zawodu kupiec. Uczestnik I wojny światowej w stopniu wachmistrza. Po jej zakończeniu wstąpił do jednego z legionów ochotniczych (Freikorps) i brał m.in. udziału w tłumieniu powstań śląskich. Członek NSDAP od 1.05.1933 r. (nr partyjny 1 936 303) oraz SS od 1933 r. (nr ewidencyjny 259 288). 1.09.1939 r. został powołany do czynnej służby w SS-Totenkopfverbände i wcielony do załogi SS w KL Buchenwald. Przebywał tu do 10.03.1941 r., po czym przeniesiono go do 2. pułku kawalerii SS. 16.06.1941 r. odkomenderowano go do Inspektoratu Obozów Koncentracyjnych w Oranienburgu. Od września 1941 do października 1941 r. przebywał w KL Auschwitz, gdzie pełnił funkcję dowódcy 3. kompanii wartowniczej, po czym odszedł stamtąd do SS-Sonderlager Hinzert na stanowisko adiutanta komendanta obozu. Od 10 stycznia do 17.05.1943 r. był adiutantem komendanta KGL/KL Lublin, formalnie służąc w zapasowej kompanii kawalerii SS wchodzącej organizacyjnie w skład 8. Dywizji Kawalerii SS „Florian Geyer”, a następnie – do 1.06.1944 r. – przebywał w Szkole Oficerów Służb Administracyjnych SS w Dachau, skąd 18.11.1944 r. został przeniesiony do Szkoły Obrony Powietrznej SS w Poczdamie. Odznaczony m.in. Krzyżem Żelaznym II Klasy, Krzyżem Honorowym za Udział w Walkach na Froncie, Czarną Odznaką za Rany oraz Orderem Orła Śląskiego II i I Klasy. Heise Gertrud (1921-) - Urodzona 23.06.1921 r. Dozorczyni w obozie koncentracyjnym na Majdanku od 23.07.1942 r. Helmersen Erwin von. (1914-1949) - SS-Hauptsturmführer. Urodzony 4.11.1914 r. w Bremie. Doktor medycyny. W 1933 r. wstąpił do Hitlerjugend, od maja do września 1934 r. był członkiem Służby Pracy Rzeszy. W okresie między 1.09.1939 r. a marcem 1940 r. służył w Wehrmachcie, początkowo w 301. pułku piechoty, a od października 1939 r. w 3. batalionie medycznym w Berlinie. 1.05.1937 r. wstąpił do NSDAP, 2.02.1940 r. do Allgemeine-SS. W dniu 110.06.1940 r. powołano go do czynnej służby w Waffen-SS i wcielono do jednej z dywizji bojowych tej formacji. Na skutek odniesionych ran – w listopadzie 1942 r. – został zwolniony ze służby frontowej i przeniesiony do szpitala polowego SS w Berlinie, skąd odkomenderowano go do dyspozycji SS-WVHA w Oranienburgu. 2.08.1943 r. skierowano go do wydziału V KL Lublin, gdzie przez krótki czas pełnił obowiązki SS-Lagerarzta. Już 21.08.1943 r. odkomenderowano go w takim samym charakterze do KL Auschwitz. Piastował tu m.in. stanowisko lekarza SS w tzw. „obozie dla Cyganów” na odcinku BIIe oraz w sektorze szpitalnym (odcinek BIIf) w Birkenau. Z oświęcimskiego kompleksu obozowego odszedł 25.10.1944 r. do szpitala polowego SS w Pradze. Przeprowadzał na więźniach eksperymenty chirurgiczne. Odznaczony m.in. Krzyżem Żelaznym II i I Klasy oraz Czarną Odznaką za Rany. Po wojnie został skazany na karę śmierci. Wyrok wykonano 12.04.1949 r. Hennenberg Waldemar (1912-) - Urodzony 28.12.1912 r. Członek SS od 1.04.1933 r. W grudniu 1943 r. służył krótko w załodze KL Gross-Rosen. W KL Warschau służył do maja 1944 r. Herbet Nikolaus (1898-?) - SS-Hauptsturmführer. Urodzony 20.03.1898 r. Wykształcenie zawodowe. Członek SS od 15.03.1927 r. Zatrudniony w Dresdner Verlag NSDAP (Wydawnictwo Drezdeńskie NSDAP), pozostawał do początku wojny członkiem honorowym ogólnego SS. Dopiero w 1940 r. został powołany do Waffen-SS. Przed objęciem stanowiska drugiego komendanta KL Warschau, które pełnił od października 1943 r. do kwietnia 1944 r., służył w Mauthausen. W styczniu 1945 r. był dowódcą 10. kompanii załogi wartowniczej Sachsenhausen. Losy powojenne nieznane.
Hering Gottlieb (1887-1945) - SS-Hauptsturmführer. Hering urodził się w 1887 r. w Warmbronn koło Leonbergu. Przed wstąpieniem do SS był zawodowym oficerem policji kryminalnej w Wirtembergii. W 1940 r. prowadził archiwum ośrodka "eutanazji" Operacji T-4 w Sonnenstein, a później pracował jako kierownik biura w podobnym ośrodku w Hartheim. W marcu 1942 r. został przeniesiony do sztabu Akcji Reinhard w Lublinie. W sierpniu 1942 r. zastąpił Wirtha na stanowisku komendanta Bełżca. Po likwidacji obozu w czerwcu 1943 r., Hering został komendantem obozu pracy przymusowej dla Żydów w Poniatowej. W grudniu 1943 r. przeniesiono go wraz z Wirthem, Globocnikiem i Oberhauserem do Triestu, gdzie dowodził obozem koncentracyjnym San Saba. Hering zmarł w październiku 1945 r. w Stetten im Remstal, w Wirtembergii.
Heydrich Reinhard (1904 - 1942) - SS-Obergruppenführer, szef hitlerowskich służb specjalnych. Służbę wojskowa rozpoczął w marynarce wojennej w 1922 r., ale dziewięć lat później (w stopniu porucznika) został wydalony na mocy decyzji sądu honorowego, gdyż odmówił poślubienia uwiedzionej przez niego kobiety. Pod wpływem żony związał się z ruchem narodowosocjalistycznym. W 1932 r. zyskał uznanie szefa SS, Heinricha Himmlera, i na jego polecenie utworzył oddział wywiadu Sicherheitsdienst (SD), co zapoczątkowało jego szybką karierę. W 1934 r. stanął na czele Gestapo w Berlinie. Od 1936 r. podlegała mu jednolita policja bezpieczeństwa (Sicherheitspolizei, Sipo) i SD, a od 1939 r. Główny Urząd Bezpieczeństwa Rzeszy (RSHA). Wykazywał ogromną energię w organizowaniu masowych mordów przeciwników politycznych, Żydów i ludności okupowanych krajów. Pomagał Adolfowi Hitlerowi w podporządkowaniu dowództwa Wehrmachtu, zawiązując intrygi przeciwko feldmarszałkowi Wernerowi von Blombergowi i gen. Wernerowi von Fritschowi, którzy zostali usunięci ze stanowisk. W sierpniu 1939 r. opracował plan prowokacji w radiostacji w Gliwicach, co stało się pretekstem do niemieckiej agresji na Polskę. W lipcu 1941 r. otrzymał od Hermanna Göringa rozkaz przygotowania propozycji "ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej"; 20.01.1942 r. przewodniczył konferencji w Wannsee, której celem było znalezienie najskuteczniejszych metod ostatecznej likwidacji narodu żydowskiego. W marcu 1942 r. otrzymał stanowisko zastępcy protektora Czech i Moraw. 27.05.1942 r. ranny w zamachu dokonanym przez przerzuconych z Wielkiej Brytanii "cichociemnych", zmarł 4 czerwca w praskim szpitalu w wyniku zakażenia.
Himmler Heinrich (1900 - 1945) - Reichsführer SS. Urodzony 7.10.1900 r. Jeden z głównych współpracowników Hitlera. Po I wojnie światowej służył w nacjonalistycznych oddziałach ochotniczych (Freikorps). Członek nazistowskiej partii NSDAP od 1922 r. (nr partyjny 14303), i SS od 1925 r. (nr ewidencyjny 168). Dnia 6.01.1929 r. został mianowany Reichsführerem Schutz-Staffeln (SS) - osobistej straży Adolfa Hitlera. Od 31.01.1933 r. był szefem policji bawarskiej, od jesieni tegoż roku komisarycznym szefem policji politycznej w Meklemburgii, Lubece, Badenii, Hessen-Anhalt i w Bremie. W 1934 r. przejął po Hermanie Göringu zwierzchnictwo nad Gestapo. Założyciel służby bezpieczeństwa - SD. W dniu 10.01.1936 r. został szefem całej policji niemieckiej (Reichsführer SS und Chef der Deutschen Polizei) w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych Rzeszy a następnie od sierpnia 1943 r. był równocześnie ministrem spraw wewnętrznych. 7.10.1939 r. tajnym dekretem Hitlera został mianowany komisarzem Rzeszy do spraw umocnienia niemieckiej narodowości, odpowiedzialnym za zachowanie czystości rasowej na Wschodzie, oraz przygotowania programu osiedleńczego na terenie Polski i ZSRR. Od 1943 r. pełnił funkcję ministra sprawiedliwości, a także został generalnym pełnomocnikiem do spraw administracji w Rzeszy. W lipcu 1944 r., mianował go Hitler dowódcą oddziałów zapasowych armii, w grudniu 1944 r. naczelnym dowódcą grupy armii Ren, a w styczniu 1945 r. naczelnym dowódca grupy armii Ren-Wisła.
Hirt August (?-1945) - profesor anatomii, doktor medycyny, członek SS i NSDAP, inicjator i wykonawca okrutnych badań bakteriologicznych w Oświęcimiu i w Natzweiler, kierownik stacji "H" stowarzyszenia Ahnenerbe. Studia lekarskie ukończył w 1921 r., doktoryzował się w 1922 r., a habilitował w 1925 r. Mając 32 lata został profesorem anatomii na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu w Greifswaldzie. Po zdobyciu przez Niemców Stuttgartu powołano go na dyrektora Instytutu Anatomii. Specjalnie dla niego utworzono stację "H", aby prowadził w niej swoje badania antropologiczne. Pod koniec wojny zdążył uciec i ukryć się. 2 czerwca 1945 r. popełnił samobójstwo.
Hofmann Franz-Johann (1906-?) - SS-Obersturmführer. Członek NSDAP. Od września 1933 r. służył w jednostce wartowniczej w KL Dachau, skąd w grudniu 1942 r. został przeniesiony do KL Auschwitz. Początkowo był 2. kierownikiem obozu macierzystego a potem kierownikiem obozu cygańskiego w Brzezince. W grudniu 1943 r. objął funkcję 1. kierownika obozu macierzystego. Brał udział w selekcjach transportów RSHA w Brzezince. W lecie 1944 r. został przeniesiony do KL Natzweiler. Wyrokiem Sądu Przysięgłych w Monachium II z dnia 19.12.1961 r. został skazany z powodu działalności w KL Dachau na karę dożywotniego ciężkiego więzienia. Ponownie stanął przed Sądem Przysięgłych we Frankfurcie nad Menem, gdzie w dniu 19.08.1965 r. został skazany za zbrodniczą działalność w KL Auschwitz na karę dożywotniego więzienia. Hoven Waldemar (1903-1948) - SS-Hauptsturmführer. Urodzony 10.02.1903 r. we Fryburgu. Doktor medycyny, lekarz obozowy w Buchenwaldzie w latach 1941-1943, pomagał Erwinowi Ding-Schulerowi w wykonywaniu doświadczeń bakteriologicznych, a także dla własnych celów przeprowadził doświadczenia nad gruźlicą. Hoven nie ukończywszy szkoły średniej przez kilka lat wędrował po świecie i imał się różnych prac. W 1925 r. Powrócił do Niemiec i prowadził zakład leczniczy swojego brata. W 1934 r. wstąpił do SS, a w 1937 r. do NSDAP. Jako 32-letni mężczyzna złożył egzamin dojrzałości i zapisał się na medycynę. Przynależność do SS umożliwiła mu uzyskanie dyplomu lekarza już po wybuchu wojny. W 1941 został asystentem Enno Lollinga, szefa Urzędu D III w WVHA. W 1943 r. otrzymał we Fryburgu stopień doktora medycyny za pracę, do której badania przeprowadzał na więźniach w Buchenwaldzie, a którą napisali mu lekarze-więźniowie. Osobiście wstrzykiwał więźniom fenol do żył, aby ich uśmiercić. W 1943 r. został aresztowany przez gestapo za nadużycia dokonane w obozie. Uwolniony tuż przed zakończeniem wojny. Po wojnie Hoven stanął przed Amerykańskim Trybunałem Wojskowym w Norymberdze, jako jeden z oskarżonych w tzw. procesie lekarzy, gdzie został skazany na karę śmierci przez powieszenie. Wyrok wykonano w więzieniu w Landsbergu 2.06.1948 r. Höcker Karl (1911-) – SS-Obersturmführer. Urodzony 11.12.1911 r. w Engershausen koło Lubeki, z zawodu urzędnik. Od 14.10.1932 do 25.05.1933 r. należał do Służby Pracy Rzeszy. Członek NSDAP od 1.05.1937 r. (nr partyjny 4 444 757) oraz SS od października 1933 r. (nr ewidencyjny 182 961). 16.11.1939 r. wcielono go do czynnej służby w SS i przydzielono do pułk SS w Gdańsku. W czerwcu 1940 r. został przeniesiony do załogi wartowniczej KL Neuengamme, w której pełnił m.in. funkcję pisarza i sierżanta sztabowego. Między 4.11.1942 a 27.02.1943 r. zajmował zastępczo stanowisko adiutanta komendanta i sierżanta sztabowego komendantury, po czym skierowano go do szkoły oficerskiej SS, po ukończeniu której został przeniesiony na poligon SS „Heidelager” w Dębicy. 17.05.1943 r. – odkomenderowano go do KL Lublin na stanowisko adiutanta komendanta obozu. Pełnił je do 25.05.1944 r. (łącząc je do 1.11.1943 r. ze stanowiskiem oficera sądowego SS). Następnie przeniesiono go do na identyczne stanowisko do obozu macierzystego w KL Auschwitz. Pełnił je do likwidacji 27.01.1945 r. 15.02.1945 r. otrzymał nominację na szefa wydziału I w KL Mittelbau, gdzie przebywał do kwietnia 1945 r. Odznaczony m.in. Wojennym Krzyżem Zasługi II Klasy z Mieczami. Po wojnie został skazany przez Sąd Krajowy we Frankfurcie nad Menem na 7 lat więzienia. Höfle Hermann (1911-1962) - SS-Sturmbannführer. Urodzony 19.06.1911 r. Członek NSDAP i SS (nr ewidencyjny 307469) od 1933 r. Podobnie, jak Globocnik oraz wielu innych SS-manów ze Sztabu Akcji Reinhard, był Austriakiem. Pełnił różne funkcje w sztabie Dowódcy SS i Policji w Lublinie od lata 1940 r. do stycznia 1944, gdy został przeniesiony do Grecji. Jesienią 1940 r. objął nadzór nad obozami pracy przymusowej dla Żydów. Obozy te położone wzdłuż niemiecko-sowieckiej linii demarkacyjnej używały robotników przymusowych do budowy fortyfikacji przechodzących również przez Bełżec. Od września 1941 r. do listopada 1943 r. Höfle pełnił obowiązki szefa sztabu Akcji Reinhard koordynując wysiedlenia i egzekucje. Aresztowano go w 1961 r. w Austrii, gdzie mieszkał pod przybranym nazwiskiem. W 1962 r. popełnił samobójstwo w więzieniu, przed rozpoczęciem procesu. Höhler Walther (1907-?) SS-Hauptsturmführer. Urodzony 11.04.1907 r. w Hildburghausen w Turyngii, z zawodu lekarz dentysta. Członek NSDAP od 1.04.1933 r. (nr partyjny 2 392 099) oraz SS od 15.01.1933 r. (nr ewidencyjny 97 963). W 1939 r. został powołany – jako rezerwista – do czynnej służby w SS-Verfügungstruppen/Waffen-SS. Do 27.08.1941 r. służył w pododdziale sanitarnym Oddziałów Dyspozycyjnych SS i Waffen-SS, skąd przeniesiono go do szpitala polowego SS we Lwowie., podlegającego Wyższemu Dowódcy SS i Policji „Wschód” w Generalnym Gubernatorstwie w Krakowie. 17.12.1941 r. odkomenderowano go do zapasowego batalionu sanitarnego SS w Oranienburgu. Od 2.03.1942 do 27.01.1943 r. był dentystą w batalionie saperów SS, podporządkowanym organizacyjnie Policyjnej Dywizji Grenadierów Pancernych SS. Z jednostki tej przeniesiono go do zapasowego batalionu sanitarnego SS w Szczecinie, zaś 6.02.1943 r. został funkcjonariuszem Urzędu D III – Sprawy Sanitarne i Higieniczne w Grupie Urzędów D – Obozy koncentracyjne w SS-WVHA. Do 20.11.1943 r. był szefem pionu stomatologicznego wydziału V w KL Neuengamme , skąd przeniesiono go na stanowisko kierownika obozowej stacji dentystycznej do KL Lublin, które zajmował do likwidacji obozu w lipcu 1944 r. Hössler Franz (1906-1945) - SS-Hauptsturmführer. Urodzony 4.02.1906 r. Członek NSDAP i SS (nr ewidencyjny 41940). W latach 1940-1941 był szefem kuchni obozowej w KL Auschwitz i przez krótki okres czasu raportowym. W 1942 r. pełnił funkcje kierownika komanda w Międzybrodziu k. Żywca, gdzie więźniowie budowali dom wypoczynkowy dla SS ("Sola-Hutte"), na przełomie lat 1942-1943 był kierownikiem drużyn więźniarskich w Brzezince m.in. Sonderkommando, a następnie pracował w oddziale zatrudnienia. Od 27.08.1943 r. do stycznia 1944 r. był kierownikiem obozu żeńskiego w Brzezince (Auschwitz II - Frauenlager). Przeniesiony do KL Dachau był do czerwca 1944 r. kierownikiem komanda w jednym z podobozów. W czerwcu 1944 r. powrócił do KL Auschwitz, gdzie aż do ewakuacji pełnił funkcję kierownika obozu macierzystego. W 1945 r. był członkiem załogi obozu w KL Mittelbau Dora. Po ewakuacji w kwietniu 1945 r. dotarł do KL Bergen-Belsen. Wyrokiem brytyjskiego sądu wojskowego w Lüneburgu z dnia 17.11.1945 r. w procesie członków załogi SS w KL Bergen-Belsen został skazany na karę śmierci. Wyrok wykonano w dniu 13.12.1945 r. w Hameln. |
|
|