.: Biogramy
Strona główna
Aktualności
Historia obozów
Władze zwierzchnie
Obozy zagłady
Obozy koncentracyjne
KL Lublin (Majdanek)
   Obóz
    Założenia i budowa
    Organizacja obozu
    Obsada stanowisk
    FKL
   Podobozy
   Więźniowie
    Oznaczenia
    Funkcyjni
    Samopomoc i konspiracja
   Ucieczki
   Warunki bytowania
   Eksterminacja
   Grabież
   Kalendarium
   Obóz NKWD
   Procesy zbrodniarzy
   Muzeum
   Galeria
   Zdjęcia archiwalne
   Zdjęcia współczesne
Biogramy
Eksperymenty
Dokumenty
Słowniczek obozowy
Filmy
Czytelnia
Autorzy
Linki
Bibliografia
Subskrypcja
Wyróżnienia
Księga gości

 A | B | C | D | E | F | G | H | J | K | L              M | N | O | P | R | S | T | U | V | W | Z 







Babor Karl (1918-1963) - SS Hauptsturmführer. Urodzony 23 sierpnia 1918 r. Od listopada 1941 r. był lekarzem obozowym w obozie koncentracyjnym Gross-Rosen. W 1942 r. zaangażowany był w eksperymenty medyczne (leczenie ropowic) w obozie Dachau. Następnie pracował jako lekarz obozu w Natzweiler-Strutchof. Po wojnie dostał się do niewoli francuskiej, jednakże z początkiem 1950 roku wyemigrował do Etiopii (Addis Abeba), gdzie otworzył własną praktykę lekarską. 21 stycznia 1964 r. został znaleziony w rzece z raną postrzałową.

Badstubner Johannes Ernst (1895-?) - SS-Unterscharführer. Ur. 17.04.1895 r., wykszt. powsz., górnik, Niemiec, wartownik w KL Auschwitz, KL Buchenwald. Ekstradowany 25.02.1947 r. ze strefy amerykańskiej za okrucieństwa wobec więźniów polskich w KL Auschwitz. Skazany przez Sąd Okręgowy w Krakowie 2.04.1948 r. na 3 lata za przynależność do SS i służbę wartowniczą. Reekstr. 16.01.1951 r., koniec kary.

Baer Richard (1911-1963) - SS-Sturmbannführer. Urodzony 9.09. 1911 r. Członek NSDAP (nr partyjny 454991) i SS (nr ewidencyjny 44225). Pracę w obozach koncentracyjnych rozpoczął w 1933 r. od służby w oddziale wartowniczym KL Dachau. W 1939 r. został przydzielony do dywizji Trupich Główek, skąd po kontuzji przeniesiono go w 1942 r. na stanowisko adiutanta do KL Neuengamme, a następnie w 1943 r. do KL Auschwitz. Po trzech dniach został odwołany do WVHA na stanowisko adiutanta Pohla, a potem w listopadzie 1943 r. objął stanowisko szefa urzędu D I (wydział polityczny) w Inspektoracie Obozów Koncentracyjnych. W dniu 11.05.1944 r. objął funkcję komendanta KL Auschwitz a dnia 27 lipca tegoż roku dowódcy garnizonu. Po ewakuacji obozu oświęcimskiego otrzymał nominację na komendanta Mittelbau. Z powodu zwichnięcia nogi wyjechał przed kapitulacją do Styrii (Austria). Do grudnia 1960 r. ukrywał się pod obcym nazwiskiem i pracował jako robotnik leśny w okolicach Hamburga. Po aresztowaniu i osadzeniu w więzieniu śledczym we Frankfurcie nad Menem zmarł nagle w lipcu 1963 r.

Baier Ferdinand Franz (1901-?) - SS-Oberscharführer. Ur. 2.11.1901 r., wykszt. powsz., kupiec, Austriak, wartownik, zaopatrzeniowiec w KL Auschwitz, KL Dachau. Ekstr. 3.02.1947 r. ze strefy ameryk. za bicie i znęcanie się nad Polakami w KL Auschwitz. Skazany przez Sąd Okręgowy w Krakowie 11.03.1948 r. na 10 lat za przynależność do SS i służbę wartowniczą.

Baier Martin (1913-) - SS-Sturmmann. Ur. 2.04.1913 r., Volksdeutscher Rumunia, wartownik w obozie Radom i KL Natzweiler-Kommando Veihingen. Ekstr. 22.11.1946 r. ze strefy ameryk. za maltretowanie, torturowanie i mordowanie obywateli polskich. Przekazany władzom francuskim.

Baingo Theodor (1910-) - SS-Unterscharführer. Ur. 4.11.1910 r., 4 kl. szk. powsz., górnik, Niemiec, wartownik w KL Auschwitz, KL Neuengamme, KL Oranienburg. Ekstr. 12.12.1946 r. ze strefy bryt. jako członek SS. Skazany przez Sąd Okręgowy w Krakowie 15.05.1948 r. na 4 lata za przynależność do SS i służbę wartowniczą. Zwoln. 16.12.1950 r., koniec kary.

Bajerke Alfred (1902-?) - SS-Unterscharführer. Ur. 26.12.1902 r., wykszt. powsz., pończosznik, Volksdeutscher, wartownik w KL Buchenwald, KL Lublin, KL Auschwitz III, KL Mauthausen-Kommando Gusen. Ekstr. 4.09.1946 r. ze strefy ameryk. za zgłoszenie się do VD, członkostwo w SS, udział w wysiedleniach Polaków. Skazany przez Sąd Okręgowy w Krakowie 1.06.1948 r. na 15 lat za członkostwo w SS i udział w aresztowaniu Polki. Zwolniony. 19.05.1956 r., amnestia.

Balletshofer Alois (1911-) - SS-Schütze. Urodzony 8.02.1911 r., wykształcenie powszechne, rolnik, Niemiec, wartownik w KL Auschwitz. Ekstradowany 25.02.1947 r. ze strefy ameryk. za znęcanie się i maltretowanie Polaków. Skazany przez Sąd Okręgowy w Wadowicach 27.04.1948 r. na 1,5 roku za przynależność do SS i służbę wartowniczą. Reekstradowany 15.03.1949 r., koniec kary.

Baranowski Julius (1905-?) - SS-Schütze. Urodzony 27.09.1905 r., 4 klasy szkoły powszechenj, tkacz, Volksdeutscher, wartownik w KL Flossenbürg, KL Bergen-Belsen. Ekstradowany 25.02.1947 r. ze strefy amerykańskiej za zbrodnie popełnione w KL Flossenbürg. Skazany przez Sąd Okręgowy w Warszawie 15.11.1947 r. na 10 lat za członkostwo w SS. Reekstradowany 1.03.1952 r., warunkowo.

Baranowsky Hermann (1884 - 1939) - SS-Standartenführer. Urodzony 11.06.1884 r., członek NSDAP (nr partyjny 34321) i SS (nr ewidencyjny 24009), od 1936 r. pełnił funkcję Schutzhaftlagerführera w obozie Dachau. Od początku 1938 r. był komendantem obozu w Sachsenhausen. Zmarł w 1939 r.

Baretzki Stefan (1919-) - SS-Rottenführer. Po wybuchu wojny jako Volksdeutsch przesiedlony do Niemiec. Jesienią 1942 r. powołano go do Waffen-SS w Oświęcimiu. Do stycznia 1945 r. pełnił funkcję Blockführera w obozie męskim w Brzezince. Wyrokiem Sądu Przysięgłych we Frankfurcie nad Menem z dnia 19.08.1965 r. skazany został na karę dożywotniego więzienia.

Barff Michael (1911-) - SS-Sturmmann. Urodzony 8.07.1911 r., Volksdeutscher-Rumunia, wartownik w obozie w Radomiu, KL Natzweiler-Kommando Veihingen, KL Dachau. Ekstradowany 22.11.1946 r. ze strefy amerykańskiej za maltretowanie, torturowanie, grabież, mordowanie obywateli polskich. Wydany władzom francuskim (skazany przez Le Tribunal General de Rastatt na 4 lata).

Barsa Julius (1916-) - SS-Rottenführer. Urodzony 8.07.1916 r., wykształcenie powszechne, lakiernik, Volksdeutscher-Rumunia, członek załogi w obozie Radom, KL Natzweiler-Kommando Veihingen. Ekstradowany 25.02.1947 r. ze strefy amerykańskiej za maltretowanie, torturowanie i mordowanie obywateli polskich. Skazany przez Sąd Okręgowy w Radomiu 13.02.1948 r. na 3 lata za przynależność do SS. Reekstradowany 16.01.1951 r., koniec kary.

Barth Josef (1902-1949) - SS-Schütze. Urodzony 19.01.1902 r., 4 klasy gimnazjum, kupiec, Volksdeutscher-Rumunia., wartownik w KL Auschwitz, KL Gross-Rosen, KL Oranienburg, KL Natzweiler. Ekstradowany 25.02.1947 r. ze strefy amerykańskiej za bicie i znęcanie się nad Polakami w KL Auschwitz. Skazany przez Sąd Okręgowy w Wadowicach 27.04.1948 r. na 3 lata za przynależność do SS i służbę wartownicza. Zmarł 27.10.1949 r.

Barth Margaretha (1921-) - Urodzony 28.01.1921 r., wykształcenie powszechne, robotnica, Niemka, dozorczyni w KL Ravensbrück, KL Natzweiler-Kommando Geisenheim. Ekstradowana 28.05.1946 r. ze strefy amerykańskiej za bicie i maltretowanie kobiet polskich w fabryce broni Kruppa w Geisenheim. Skazana przez Sąd Okręgowy w Toruniu 25.10.1947 r. na 12 lat za udział w przestępczej organizacji załogi obozów koncentracyjnych. Zwolniona warunkowo 29.05.1955 r.

Bartsch (Barth) Helmut (?) - SS-Hauptsturmführer. Sędzia SS, członek specjalnej komisji do badania nadużyć w SS.

Bauchspiess Rudolf (1912-) - SS-Hauptscharführer. Urodzony 31.03.1912 r., murarz, Niemiec, członek załogi KL Flossenbürg. Ekstradowany 16.01.1948 r. ze strefy amerykańskiej za bicie i znęcanie się nad Polakami. Skazany przez Sąd Okręgowy w Warszawie 10.12.1948 r. na dożywocie za znęcanie się nad więźniami w obozie. Zwolniony warunkowo 10.12.1958 r.

Bauder Philip (1911-) - SS-Schütze. Urodzony 10.09.1911 r., 5 klas szkoły powszechnej, rolnik, Volksdeutscher-Jugosławia, wartownik w KL Lublin, KL Warschau, KL Dachau. Ekstradowany 18.12.1946 r. ze strefy amerykańskiej za bicie i znęcanie się nad Polakami w KL Lublin. Skazany przez Sąd Okręgowy w Lublinie 3.01.1948 r. na 8 lat za członkostwo w SS. Reekstradowany 3.01.1956 r., koniec kary.

Bauer Ewald (1897-1949) - SS-Schütze. Urodzony 1.03.1897 r., robotnik, Niemiec, wartownik w KL Oranienburg, KL Auschwitz III. Ekstradowany 12.12.1946 r. ze strefy brytyjskiej za znęcanie się nad więźniami w KL Auschwitz. Skazany przez Sąd Okręgowy w Krakowie 22.01.1948 r. na 3 lata za przynależność do SS i służbę wartowniczą. Zmarł 3.04.1949 r.

Bauer Josef (1908-1951) - SS-Sturmmann. Urodzony 23.09.1908 r., wykształcenie powszechne, rolnik, Volksdeutscher-Jugosławia, wartownik w KL Auschwitz, KL Lublin, KL Buchenwald. Ekstradowany 25.02.1947 r. ze strefy amerykańskiej za znęcanie się nad Polakami w KL Auschwitz. Skazany przez Sąd Okręgowy w Wadowicach 27.04.1948 r. na 5 lat za przynależność do SS i służbę wartowniczą. Zmarł 10.09.1951.

Bauer Xawery Franz (1901-?) - SS-Schütze. Urodzony 3.12.1901 r., Niemiec, wartownik w KL Natzweiler, w obozie w Radomiu. Ekstradowany 22.11.1946 r. ze strefy amerykańskiej za maltretowanie, torturowanie i mordowanie obywateli polskich w KL Veihingen. Wydany władzom francuskim.

Baumgart Peter (1915-) – Urodzony 14.01.1915 r., wykształcenie średnie, instruktor lotniczy, Niemiec, członek SS. Ekstradowany 19.12.1946 r. ze strefy brytyjskiej za przynależność do SS i służbę wartowniczą w KL Auschwitz. Skazany przez Sąd Okręgowy w Warszawie 7.02.1949 r. na 5 lat za członkostwo w SS. Reekstradowany 13.12.1951 r., koniec kary.

Baumgartner Leopold (1909-) - SS-Rottenführer. Urodzony 27.10.1909 r., Niemiec, wartownik w KL Stutthof-Kommando Police. Ekstradowany 15.05.1947 r. ze strefy bryt. za znęcanie się nad więźniami KL Stutthof. Skazany przez Sąd Okręgowy w Gdańsku 29.11.1947 r. na 7 miesięcy za przynależność do SS. Reekstradowany 28.01.1948 r., koniec kary.

Baumkötter Heinz (1912-2001) - SS Hauptsturmführer. Urodzony 7 lutego 1912. Członek SS (nr ewidencyjny 278430). W latach 1940-1941 pełnił służbę w 2 Dywizji Pancernej SS Das Reich, następnie pełnił obowiązki lekarza obozowego w Mauthausen (1941 r.), Natzweiler-Struthof (1942 r.), a następnie od 1942 do 1945 w Sachsenhausen. Był bezpośrednio odpowiedzialny za zbrodnie popełnione na więźniach tych obozów. Wykonywał eksperymenty medyczne, selekcje do komór gazowych, asystował przy wymierzaniu kar oraz egzekucji. Został aresztowany w 1945 r. przez Brytyjczyków i wydany władzom radzieckim celem osądzenia. W procesie załogi Sachsenhausen przed radzieckim Trybunałem Wojskowym w Berlinie, Baumkötter został skazany na karę dożywotniego więzienia. Do 1955 r. więziono go w ZSRR, gdy został zwolniony na mocy amnestii ogłoszonej przez Nikitę Chruszczowa. Powrócił do Niemiec, ale aresztowały go władze RFN. Baumkötter stanął przed sądem w Münster oskarżony o zbrodnie popełnione w Sachsenhausen. 19 lutego 1962 r. został uznany za winnego i skazany na karę 8 lat pozbawienia wolności. Sąd uznał jednak, że Baumkötter odbył już karę więzienia w ZSRR i zwolnił go od obowiązku jej odbywania. Zmarł 22 kwietnia 2001 roku.

Baune Karl Dawid (1923-) - SS-Schütze. Urodzony 25.10.1923 r., wykształcenie powszechne, robotnik, Niemiec, wartownik w KL Auschwitz I i II, KL Mauthausen-Ebensee. Ekstradowany 18.12.1946 r. ze strefy amerykańskiej za bicie i znęcanie się nad Polakami w KL Auschwitz. Skazany przez Sąd Okręgowy w Wadowicach 20.04.1948 r. na 4 lata za przynależność do SS i służbę wartowniczą. Reekstradowany 16.01.1951 r., koniec kary.

Bayer Georg (1908-?) - SS-Sturmmann. Urodzony 26.10.1908 r., rolnik, Volksdeutscher-Rumunia, wartownik w KL Auschwitz II, KL Gross-Rosen. Ekstradowany 12.12.1946 r. ze strefy brytyjskiej jako członek SS na obszarze Rzeszy i okupowanych ziem polskich. Skazany przez Sąd Okręgowy w Krakowie 13.02.1948 r. na 5 lat za przynależność do SS i służbę wartowniczą.

Bayer Wilhelm Albert Ludwig (1894-?) - SS-Obersturmführer. Urodzony 15.04.1894 r. w Gröningen koło Magdeburga, w Brandenburgii, z zawodu urzędnik. W latach 1914-1919 służył w armii niemieckiej, brał udział w I wojnie światowej. Członek NSDAP od 1.05.1937 r. (nr partyjny 5720904) oraz Allgemeine-SS od lutego 1936 r. (nr ewidencyjny 292029). W kwietniu 1940 r. powołano go do czynnej służby w Waffen-SS i przydzielono - w charakterze pisarza - do referatu osobowego wydziału I w KL Dachau. W listopadzie 1942 r. mianowano go oficerem sądowym SS (Gerichts- und Fürsorgeführer) w tym obozie - z jednoczesnym powierzeniem mu zwierzchnictwa nad wydziałem VI. Stanowiska te piastował do 1.11.1943 r., do czasu przeniesienia go na funkcję oficera sądowego SS do KL Lublin/Majdanek. Stąd odszedł do KL Auschwitz, gdzie od 15.12.1943 do 1.10.1944 r. był również oficerem sądowym SS. Z obozu tego przeniesiono go do KL Flossenbürg, gdzie do 20.04.1945 r. pełnił taką samą funkcję, a następnie objął powtórnie takie samo stanowisko, łącząc je jednocześnie z etatem kierownika wydziału VI KL Dachau. W obozie koło Monachium przebywał do 27.04.1945 r. Odznaczony m.in. Wojennym Krzyżem Zasługi II Klasy z Mieczami (Kriegsverdienstkreuz II Klasse mit Schwertern).

Becher Kurt (1909-?) - SS-Standartenführer. Do 1942 r. był pracownikiem przedsiębiorstwa handlującego pszenicą. Latem 1942 r. został powołany na szefa komisji zakupu broni dla SS. Prowadził rokowania w sprawie przejęcia przez SS słynnej hodowli zarodowej Schlenderhan od barona von Oppenheima, któremu w zamian umożliwiono emigrację. W latach 1944-1945 był pełnomocnikiem Himmlera w rokowaniach z przedstawicielami finansjery żydowskiej w sprawie oszczędzenia od zagłady, za wysoką odpłatnością, części Żydów słowackich i węgierskich. Becher występował jako świadek w procesie głównych zbrodniarzy wojennych przed Międzynarodowym Trybunałem Wojskowym w Norymberdze.

Becker-Freyseng Hermann (1910-1961) - Urodzony 18 lipca 1910. Studia medyczne w Berlinie ukończył w 1935 r. Był referentem medycyny lotniczej w Urzędzie Inspektora Sanitarnego Luftwaffe. Brał udział w eksperymentach medycznych przeprowadzanych na więźniach obozu w Dachau związanych z przydatnością wody morskiej do picia. W procesie lekarzy w Norymberdze został skazany na karę 20 lat pozbawienia wolności. Kary tej jednak wówczas nie odbył, ponieważ został zabrany do USA w ramach "akcji spinacz", gdzie pracował nad projektem wyścigu kosmicznego. Zmarł 27 sierpnia 1961 na stwardnienie rozsiane.

Beger Bruno (?) - SS-Hauptsturmführer, antropolog, brał udział w typowaniu więźniów w celu preparowania z nich szkieletów w obozie w Oświęcimiu. Aresztowany w 1963 r. i wkrótce zwolniony za kaucją.

Beiglböck Wilhelm (1905-1963) - Urodzony 10 października 1905 r. Lekarz Luftwaffe. Z pochodzenia Austriak, członek SA oraz NSDAP. Nadzorował w obozie Dachau doświadczenia medyczne związane z przydatnością wody morskiej do picia. Skazany w procesie lekarzy w Norymberdze na 15 lat pozbawienia wolności. Następnie wyrok zamieniono na 10 lat. Zwolniony przedterminowo, otrzymał w 1952 r. stanowisko naczelnego lekarza w szpitalu w Buxtehude. Zmarł 22 listopada 1963 r. w Buxtehude.

Bentele Alfons (1899-?) - SS-Hauptsturmführer. Urodzony 2.08.1899 r. w Isenbrelzhofen, z zawodu cukiernik. W okresie od 1.06.1918 do 1.03.1919 r. służył w armii niemieckiej w 20. pułku piechoty (20. Infanterieregiment) Członek NSDAP od 1.03.1930 r. (nr partyjny 210411) oraz SS od 1.06.1930 r. (nr ewidencyjny 2043). Od września 1934 do 1.11.1934 r. był funkcjonariuszem administracyjnym w KL Dachau, a po wewnętrznej reformie struktur organizacyjnych obozu i powstaniu w nim wydziału gospodarczego (Wirtschaftskommandantur) został jego kierownikiem. 1.03.1935 r. przeniesiono go do departamentu administracyjnego w sztabie Reichsführera-SS (Stab Reichsführer-SS/Verwaltungsamt), a następnie - 1.10.1935 r. - odszedł do obozu szkoleniowego formacji SS-Totenkopf (SS-Übungslager) w Dachau. W okresie między 8.11.1936 a 5.07.1937 r. był funkcjonariuszem Urzędu Administracyjnego SS (SS-Verwaltungsamt), następnie przeniesiono go do pułku SS "Deutschland", należącego do Oddziałów Dyspozycyjnych SS. 14.08.1937 r. powrócił do placówki szkoleniowej SS w Dachau, skąd 12.07.1938 r. odkomenderowano go do KL Mauthausen, gdzie 1.08.1938 objął stanowisko kierownika komórki odpowiedzialnej za gospodarowanie obozowymi pomieszczeniami i magazynami (Unterkunftsverwalter). Od 1.09.1941 do 28.05.1942 r. piastował funkcję kierownika administracyjnego w nowo powstałym Kriegsgefangenenlager Lublin/Majdanek, skąd przeniesiono go do KL Arbeitsdorf-Fallersleben, gdzie powierzono mu takie same obowiązki. Pełnił je do 15.09.1942 r., po czym przeniesiony został na takie same stanowisko do KL Neuengamme, gdzie przebywał do 16.03.1943 r. Członek organizacji Lebensborn. Odznaczony m.in. Medalem za Włączenie Austrii do Niemiec (Ostmarkmedille), Medalem za Aneksję Czeskich Sudetów (Sudetenmedaille), Pierścieniem Honorowym SS (SS-Totenkopfring) oraz Szpadą Honorową SS (SS-Ehrendegen).

Berlingshof Werner Karl Kurt (1906-?) - SS-Hauptscharführer. Urodzony 5.03.1906 r. w Heidelbergu, z zawodu urzędnik bankowy. Członek NSDAP od 1.03.1933 r. (nr partyjny 2547829), oraz SS od 1.05.1933 r. (nr ewidencyjny 100656) z przydziałem do 32. pułku SS w Heidelbergu. Sierżant sztabowy komendantury, pełniący - między 17.07.1942 a 25.11.1942 r. - zastępczo obowiązki adiutanta komendanta KL Lublin/Majdanek. Z obozu tego odszedł 22.07.1943 r. do urzędu Wyższego Dowódcy SS i Policji "Wschód" w Generalnym Gubernatorstwie w Krakowie, kierowanego przez SS-Obergruppenführera Friedricha Wilhelma Krügera.

Bernstein Hans Adolf (1915-) - SS-Untersturmführer. Urodzony 23.10.1915 r. w Berlinie-Charlottenburgu. Członek NSDAP od 1.05.1937 r. (nr partyjny 4830647). 1.08.1930 r. wstąpił do Hitlerjugend, natomiast 9.11.1933 r. do SS (nr ewidencyjny 185480). Został wcielony do 42. pułku SS w Berlinie. 19.11.1934 r. powołano go czasowo do załogi wartowniczej KL Oranienburg, po czym został zdemobilizowany. Między 1.10.1935 a 28.03.1936 r. należał do Służby Pracy Rzeszy (Reichsarbeitsdienst), natomiast od 9.11 do 11.10.1038 r. służył w Luftwaffe, w 12. i 32. pułku przeciwlotniczym (12., 32. Flakregiment) jako starszy szeregowy i kandydat na oficera. 1.04.1939 r. powołano go ponownie do czynnej służby w SS i wcielono do załogi KL Sachsenhausen; tu przez pewien okres był członkiem sztabu komendantury. We wrześniu 1942 r. należał do załogi SS w KGL Lublin/Majdanek, natomiast w grudniu 1943 r. przebywał - w bliżej nieustalonym charakterze - w KL Buchenwald

Bickenbach Otto (1901-1971) - Urodzony 11 marca 1901 r. w Ruppichteroth w Nadrenii. Profesor medycyny, internista, członek NSDAP i SA. Studiował medycynę w Monachium. Tam też doktoryzował się i habilitował. W listopadzie 1941 r. otrzymał nominację na profesora i kierownika Polikliniki Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Rzeszy w Strasburgu. W 1943 r. przeprowadził na więźniach obozu w Natzweiler-Struthof doświadczenia z fosgenem. W 1952 r. wyrokiem sądu w Metzu został skazany na dożywotnie więzienie. Jednak i tej kary nie odbył. Zwolniony przedwcześnie z więzienia, rozpoczął praktykę lekarską w Siegburgu. Zmarł 26 listopada 1971 r.

Bieneck Herta (1927-) - Urodzona 20.07.1927 r. Dozorczyni w KL Lublin od 1.VI.1943 r.

Bilfinger Rudolf (1903-?) - SS-Obersturmbannführer, dr, urodzony 20.05.1903 r., czonek SS (nr ewidencyjny 335 627). W 1939 r. Bilfinger był zatrudniony jako rzeczoznawca w sztabie specjalnym operacji "Tannenberg" w Głównym Urzędzie Policji Bezpieczeństwa. W 1940 r. był SS-Sturmbannführerem i kierownikiem Wydziału I przy dowódcy policji bezpieczeństwa i SD w Generalnej Guberni, później w Głównym Urzędzie Bezpieczeństwa Rzeszy, grupa robocza II A, gdzie był odpowiedzialny za opracowanie podstaw "prawnych" terroru oraz masowej zagłady Żydów i innych mieszkańców terenów okupowanych. W 1944 r., jako SS-Obersturmbannführer i nadradca regencyjny - ponownie przy dowódcy policji bezpieczeństwa i SD w Generalnej Guberni. W 1946 r. przesłuchiwany w charakterze "świadka" w procesie norymberskim głównych zbrodniarzy wojennych, później zatrudniony jako nadradca administracyjny (Obervernwaltungsrat) w Monachium.

Bischoff Karl (?) - SS-Sturmbannführer. Od dnia 1.10.1941 r. do jesieni 1944 r. był drugim kolejnym kierownikiem budowy obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu. Następnie został awansowany na kierownika inspekcji budowlanej Waffen-SS i policji na teren Śląska z siedzibą w Kochłowicach k. Katowic.

Blancke Max (1909-?) – SS-Hauptsturmführer. Urodzony 4.05.1909 r. w Heinsberg. Doktor medycyny. Członek NSDAP od 1.05.1933 r. (nr partyjny 3.309.864) oraz SS od czerwca 1933 r. (nr ewidencyjny 162.897). W kwietniu 1940 r. był funkcjonariuszem służb medycznych Inspektoratu Obozów Koncentracyjnych, a w lipcu 1940 r. wchodził w skład wydziału V w KL Dachau jako lekarz obozowy. Od 22.02.1941 do 19.01.1942 r. piastował takie samo stanowisko w KL Buchenwald, a następnie przeniesiono go do zapasowego batalionu sanitarnego SS w Oranienburgu. Z jednostki tej został odkomenderowany do Urzędu D III – Sprawy Sanitarne i Higiena Obozowa w SS-WVHA. Od stycznia 1942 r. do maja 1942 r. należał do służb medycznych FKL Ravensbrück. 15.07.1942 r. przeniesiono go z SS-WVHA na stanowisko naczelnego lekarza w KL Natzweiler, natomiast między 10.04.1943 r. a 20.01.1944 r. piastował taką samą funkcję w KL Lublin/Majdanek, a następnie KL Plaszow, gdzie przebywał do sierpnia 1944 r.

Blobel Paul (1894-1951) - SS-Standartenführer. Urodzony 13.08.1894 r. Z zawodu architekt. Członek NSDAP (nr partyjny 844662) i SS (nr ewidencyjny 2910) był od czerwca 1941 r. do stycznia 1942 r. dowódcą Sonderkommando 4a (wchodzącego w skład Einsatzgruppe C), które uczestniczyło w masowych rozstrzeliwaniach Żydów w Babim Jarze koło Kijowa, gdzie zamordowano około 70 tys. osób. W czerwcu 1942 r., na rozkaz Heinricha Müllera rozpoczął akcję zacierania śladów masowych eksterminacji na terenach Polski i ZSRR. Była to tzw. akcja 1005. Po wojnie został aresztowany i oskarżony o zamordowanie 60 tys. osób. Wyrokiem Amerykańskiego Trybunału Wojskowego nr II w Norymberdze w procesie Einsatzgruppen (tzw. sprawa nr 9) został skazany w dniu 8.04.1948 r. na karę śmierci. Wyrok wykonano przez powieszenie w dniu 8.06.1951 r.

Blome Kurt (1894-1969) - Urodzony 31 stycznia 1894 r. Zastępca sekretarza stanu do spraw zdrowia w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych Rzeszy, mikrobiolog. W czasie wojny prowadził badania nad bronią biologiczną "pod przykrywką" badań nad rakiem. Po wojnie sądzony przez Trybunał Wojskowy w Norymberdze, lecz został uniewinniony. Nie udowodniono mu planowanych doświadczeń na ludziach. W ramach "akcji spinacz" został wywieziony do USA, gdzie pracował dla Korpusu Wojsk Chemicznych nad bronią chemiczną i biologiczną. Zmarł 10 października 1969 r. w Niemczech.

Blum Wilhelm (1890-?) - SS-Obersturmbannführer. Urodzony 30.04.1890 w Dellwig (powiat Essen). Uczestniczył w I wojnie światowej jako sierżant kawalerii. Jako drogerzysta z wykształcenia w latach dwudziestych przejął od swojego teścia firmę samochodową - handel i transport, próbując swoich sił w roli biznesmena, jednak bez większego sukcesu. Skutkiem beztroskiego obchodzenia się z pieniędzmi były liczne kary w latach 1928-1932, m.in. za uchylanie się od płacenia podatków i oszustwo. Ratunku dla siebie upatrywał w działalności politycznej. W 1930 r. wstąpił do NSDAP, a w 1931 r. do SS. Od 15.01.1938 r. służył w oddziale zachodnim 20. okręgu. Stamtąd 21.11.1941 r. został przeniesiony do GG i objął funkcję referenta w osobistym sztabie Globocnika w Lublinie. 1.08.1942 r. objął stanowisko szefa sztabu przy dowódcy SS i policji Böttcherze w Radomiu w stopniu SS-Hauptsturmführera. W listopadzie 1942 r. awansował na Sturmbannführera, a w 1943 r. mianowano go Obersturmbannführerem Waffen-SS.

Boden Erna (1919-) - Urodzona 10.10.1919 r. Dozorczyni w KL Lublin/Majdanek. Sądzona w Krakowie w procesie załogi oświęcimskiej w r. 1947, skazana 9.XII.1948 r. na 4 lata więzienia. 15.I.1951 deportowana do Niemiec.

Bodmann Franz Hermann Johann Maria Freiherr von. (1908-1945) – SS-Obersturmführer. Urodzony 23.03.1908 r. w Zweifaltendorf w Wirtembergii. Doktor medycyny. Od 1920 do 1930 r. należał do paramilitarnej organizacji „Stalowy Hełm” (Stahlhelm), natomiast od 1930 do 1934 r. był członkiem Sturmabteilungen (SA), skąd przeniesiono go do 79. pułku SS w Ulm (nr ewidencyjny w SS 267.787). 1.05.1932 r. wstąpił do NSDAP (nr partyjny 1.098.482). Od 7.02.1939 do 18.09.1939 r. służył w Oddziałach Dyspozycyjnych SS, po czym został zdemobilizowany. 26.01.1942 r. powołano go do czynnej służby w Waffen-SS i przydzielono do załogi SS KL Neuengamme. W kwietniu 1942 r. przeniesiono go stamtąd do KL Auschwitz, gdzie początkowo był lekarzem obozowym SS, a od połowy maja 1942 r. do 16.08.1942 r. pełnił tam obowiązki SS-Standortarzta. Następnie objął takie samo stanowisko w KL Lublin, gdzie przebywał do 10.04.1943 r. Odszedł do KL Natzweiler, gdzie był naczelnym lekarzem miejscowego garnizonu SS, a 15.09.1943 r. mianowano go szefem wydziału V w KL Vaivara. Funkcję tę piastował do września 1944 r., po czym odkomenderowany został do Głównego Urzędu SS – Etniczo-Niemieckiej Placówki Pośrednictwa. Przebywał tam do 15.12.1944 r., kiedy to został odkomenderowany do 5. Dywizji Pancernej SS „Wiking”, walczącej wówczas w składzie 9. Armii Grupy Armii „Środek” Wehrmachtu, w styczniu 1945 r. podporządkowanej 6. Armii operującej na terytorium Węgier. 25.05.1945 popełnił samobójstwo. Odznaczony m.in. Wojennym Krzyżem Zasługi II Klasy z Mieczami.

Boger Wilhelm (1906-?) - SS-Oberscharführer. Urodzony 19.12.1906 r. Członek NSDAP (nr partyjny 153652) i SS (nr ewidencyjny 2779). W roku 1933 jako członek SS powołany został do policji pomocniczej, w 1937 r. awansowany na stanowisko komisarza kryminalnego a w 1939 r. przeniesiony do placówki Gestapo w Ciechanowie. W dniu 1.12.1942 r. skierowany został do KL Auschwitz, gdzie aż do likwidacji obozu był funkcjonariuszem oddziału politycznego. Od lutego do marca 1945 r. pracował w tym samym oddziale w KL Mittelbau. W czerwcu 1945 r. został aresztowany przez amerykańską żandarmerię. W listopadzie 1946 r. zbiegł z transportu ekstradycyjnego skierowanego do Polski. Początkowo ukrywał się później pracował jako urzędnik handlowy w Stuttgarcie. Wyrokiem Sądu Przysięgłych we Frankfurcie nad Menem z dnia 19.08.1965 r. został skazany na karę dożywotniego wiezienia i utratę praw obywatelskich na zawsze.

Borell Gustav (1898-?) – SS-Obersturmführer. Urodzony 15.04.1898 r. w Friedrichsthal, był z zawodu urzędnikiem. Od 7.08.1914 do 9.11.1918 r. brał udział w I wojnie światowej w stopniu podoficera. Od stycznia do października 1919 r. należał do legionu ochotniczego (Freikorps), w którym brał udział w walkach w krajach nadbałtyckich, zaś między 1.11.1919 a styczniem 1921 r. służył w 14. pułku piechoty Reichswehry. Członek NSDAP od 1.05.1937 r. (nr partyjny 4 718 887) oraz SS od 3.11.1933 r. (nr ewidencyjny 244 456) z przydziałem do 65. pułku SS we Fryburgu Bryzgowijskim. 26.08.1939 r. powołano go w stopniu sierżanta do Wehrmachtu, w którym służył do 14.10.1939 r. 17.02.1949 r. wcielono go do czynnej służby w Waffen-SS i mianowano dowódcą jednej z kompanii wartowniczych w SS-Sonderlager Hinzert. Funkcję tę pełnił do 1.04.1941 r., po czym przeniesiono go do FKL Ravensbrück, gdzie czasowo mianowano go kierownikiem wydziału III. Od 30.01.1942 r. piastował ponownie stanowisko dowódcy jednej z kompanii wartowniczych w SS-Sonderlager Hinzert. We wrześniu 1942 r. został mianowany zwierzchnikiem 2. kompanii wartowniczej w KL Lublin, czasowo pełniąc obowiązki zwierzchnika 1. kompanii w tym obozie. O 15.02.1943 r. przebywał w takim samym charakterze w KL Buchenwald, gdzie 11.04.1945 r. połączył te obowiązki z funkcją Lagerführera podobozu „Schönebeck” koło Calbe/Saale. Odznaczony m.in. Krzyżem Żelaznym II Klasy, Krzyżem Honorowym za Udział w Walkach na Froncie, Badeńskim Medalem Zasług Wojennych oraz Krzyżem Bałtyckim.

Böhm Otto Wilhelm (1890-?) - SS-Hauptscharführer. Urodzony 11 lipca 1890 r. w Heilbronn. W latach 1941-1945 był członkiem załogi KL Sachsenhausen, gdzie m.in. uczestniczył w doświadczeniu medycznym związanym z akotyniną. 15 października 1960 r. wyrokiem sądu w Düsseldorfie został skazany na dożywocie za czyny popełnione w obozie a także w czasie tzw. "marszu śmierci".

Bömichen Karl (?-1964) - SS-Hauptsturmführer. Lekarz obozowy Mauthausen-Gusen. Przeprowadzał na więźniach zabiegi chirurgiczne oraz doświadczenia medyczne. Po 1945 r. został ordynatorem sanatorium kardiologicznego w Hesji. W 1962 r. wszczęto wobec niego postępowanie sądowe. Do rozprawy jednak nie doszło, gdyż 1964 r. zmarł.

Böttcher Hermine (1918-) - Urodzona 26.04.1918 r. w Czechosłowacji. Dozorczyni w obozie koncentracyjnym na Majdanku od 27.01.1943 r., a następnie w KL Ravensbrück. Sądzona przed Sądem Krajowym w Düsseldorfie na procesie w latach 1975-1981 - dołączona do procesu po jego rozpoczęciu. 19.04.1979 r. sąd zaakceptował wiosek prokuratorów o uniewinnienie trzech nadzorczyń SS: Rosy Süss, Charlotte K. Mayer i Hermine Böttcher. To postanowienie spotkało się z powszechnym potępieniem opinii publicznej.

Brachtel Rudolf (1909-1988) - SS-Hauptsturmführer. Urodzony 22 kwietnia 1909 r. Członek SS (nr ewidencyjny 327556). Od kwietnia 1941 r. do lutego 1943 r. pracował jako lekarz w obozie koncentracyjnym w Dachau, gdzie m.in. brał udział w doświadczeniach medycznych związanych z leczeniem malarii, gruźlicy. Przeprowadzał też biopsje wątroby u chorych na żółtaczkę. Po wojnie sądzony przez Amerykański Trybunał wojskowy, został uniewinniony z braku dowodów, jednakże więźniowie tego obozu wnieśli protest przeciwko temu wyrokowi. Pomimo tego, śledztwo prowadzone przez prokuraturę w Monachium sprawę umorzyło. Brachtel przeniósł się z Moraw do Beurn w Hesji, gdzie powrócił do praktyki lekarskiej. Zmarł w 1988 roku.

Brack Victor (1904-1948) - SS-Oberführer. Urodzony 9 listopada 1904 r. Zastępca szefa kancelarii Hitlera, kierownik biura T4, odpowiedzialnego za przeprowadzenie akcji T4 oraz 14f13. Współpracował z Odilo Globocnikiem operacji Reinhard. Opracował również projekt masowej sterylizacji ludności za pomocą promieni rentgenowskich. Po wojnie sądzony był w Norymberdze w tzw. pierwszym procesie lekarskim. Otrzymał wyrok śmierci przez powieszenie. Wyrok wykonano 2 czerwca 1948 r. w więzieniu w Landsbergu.

Brandt Karl (1904-1948) - SS-Oberführer. Urodzony 8 stycznia 1904 r. Profesor medycyny, chirurg, komisarz Rzeszy do spraw służby zdrowia, przyboczny lekarz Hitlera, generał porucznik Waffen SS. Karierę zawdzięczał bliskim stosunkom łączącym go z Hitlerem. W 1932 r. wstąpił do NSDAP, a w rok później do SA. Z racji pełnionej funkcji był informowany o doświadczeniach medycznych w obozach. Uczestniczył w naradach i konferencjach lekarskich, na których przedstawiano wyniki badań na więźniach. Wizytował obozy koncentracyjne. W sposób jawny akceptował zbrodnicze doświadczenia. Pod koniec marca 1945 r. Karl Brandt naraził się Hitlerowi. Został aresztowany i wyrokiem Sądu Wojskowego w Berlinie z 16 kwietnia 1945 r. skazany na śmierć. Wyroku jednak nie wykonano, a po śmierci Hitlera Karl Dönitz - jego następca - uwolnił Brandta z więzienia. Wkrótce został on aresztowany przez Anglików. Wyrokiem sądu na procesie lekarskim w Norymberdze został skazany 20 sierpnia 1947 r. na karę śmierci. Brandt nie poczuwał się do winy i komentując wyrok oświadczył, że jest on wyrazem aktu zemsty politycznej. Wyrok wykonano na dziedzińcu więzienia w Landsbergu 2 czerwca 1948 r.

Brandt Rudolf (1909-1948) - SS-Standartenführer. Urodzony 2 czerwca 1909 r. Doktor prawa, osobisty sekretarz i doradca Heinricha Himmlera, doradca i kierownik gabinetu ministra spraw wewnętrznych. Był współodpowiedzialny za przeprowadzenie Akcji T4, a także zarządzanie i koordynację eksperymentów medycznych w obozach koncentracyjnych. Sądzony i skazany na karę śmierci w procesie lekarzy w Norymberdze. Wyrok wykonano przez powieszenie w dniu jego 39 urodzin, tj. 2 czerwca 1948 r.

Brauner Ferdinand (1911-) - SS-Unterscharführer. Urodzony 24.04.1911 r. Od 1942 r. aż do ewakuacji KL Auschwitz pracował w kancelarii lekarza garnizonowego.

Braunsteiner-Ryan Hermine "Kobyła" (1919-) - Urodzona 16.07.1919 r. w Wiedniu jako najmłodsza z siedmiorga dzieci woźnicy Friedricha Braunsteinera i jego żony Marii, z domu Knoden. W okresie od 1925 do 1933 roku uczęszczała do szkoły powszechnej. Potem pracowała jako pomoc domowa u Barona von Bachhofena. Pod koniec roku zaoferowano jej pracę w Anglii w charakterze pomocy domowej, którą porzuciła już w maju 1938 r. Po powrocie zatrudniła się jako pomocnica w fabryce amunicji w Grünebergu koło Berlina. Za poradą urzędnika policji ubiegała się o pomoc jako dozorczyni w obozie koncentracyjnym Ravensbrück, położonym w sąsiedniej wsi. Przebywała tam aż do przeniesienia na Majdanek 7.10.1942. W 1943 r. odznaczona medalem za zasługi wojenne drugiej klasy. W 1947 r. Ministerstwo Sprawiedliwości PRL podjęło starania o ekstradycję z Austrii SS-manów, w tym m.in. H. Braunsteiner, która była wpisana na listę przestępców wojennych UNWCC pod nr 68. 7.03.1951 r. Ministerstwo Republiki Austriackiej powiadomiło Misję Polityczną RP w Wiedniu, że H. Braunsteiner została skazana przez Sąd Ludowy w Wiedniu za przestępstwa popełnione w latach 1941-1942 w Ravensbrück na 3 lata ciężkiego więzienia, natomiast została uniewinniona z zarzutu popełnienia zbrodni w obozie koncentracyjnym na Majdanku z powodu braku dowodów winy. W dn. 16.01.1967 r. GKBZHwP (Główna Komisja Badania Zbrodni Hitlerowskich w Polsce) ponownie podjęła śledztwo w sprawie H. Braunsteiner w ramach śledztwa kompleksowego o zbrodnie na Majdanku, a w 1969 r. - o zbrodnie popełnione przez nią w podobozie w Genthin. W lipcu 1972 r. GKBZHwP przekazała dowody zbrodni H. Braunsteiner do United States Departament of Justice Immigration and Naturalisation Service w Nowym Jorku. W dn. 24.01.1973 minister sprawiedliwości PRL na wiosek GKBZHwP wystąpił do prokuratora generalnego z wnioskiem o jej ekstradycję z USA. 21.03.1973 r. H. Braunsteiner-Ryan pozbawiona uprzednio obywatelstwa amerykańskiego, została aresztowana w USA. 1.05.1973 r. padł wyrok Sądu Okręgowego w Nowym Jorku, orzekający jej ekstradycję do RFN, a 7.08.1973 r. została wydana władzom RFN i przewieziona do Düsseldorfu, gdzie osadzono ją w więzieniu. W 1976 r. została zwolniona za kaucją. W latach 1975-1981 toczyła się przed Sądem Krajowym w Düsseldorfie rozprawa przeciwko członkom załogi obozu koncentracyjnego na Majdanku. Rozprawa ta zyskała miano "ostatniego wielkiego procesu" w sprawie zbrodni nazistowskich i najdłuższego postępowania sądowego w historii niemieckiego wymiaru sprawiedliwości. Wśród 15 oskarżonych znalazła się m.in. H.Braunsteiner, która została skazana na dożywotnie więzienie z powodu zbiorowego morderstwa w dwóch przypadkach dokonanego ogółem na 100 osobach. Hermine Braunsteiner chętnie brała udział w selekcjach, podczas których wybierano kobiety słabe i chore, by je następnie wymordować w komorach gazowych. Często także przyprowadzała na pole kobiece psa, dużego owczarka i szczuła nim pracujące kobiety. Jeśli któraś próbowała ratować się ucieczką, goniła ją i biła pejczem.
Foto: [1] [2]

Brendler Arnold (1916-) – SS-Untersturmführer. Urodzony 3.10.1916 r. w Izabelowie koło Zduńskiej Woli, z zawodu urzędnik. W sierpniu i wrześniu 1939 r. służył w Wojsku Polskim. 5.06.1941 r. został powołany jako rezerwista do czynnej służby w Waffen-SS. Do KL Lublin przybył 18.06.1943 r. z KL Dachau, gdzie pełnił funkcję zastępcy dowódcy jednej z kompanii wartowniczych. W sierpniu 1943 r. odkomenderowano go czasowo z obozu do Dowódcy SS i Policji w Lublinie, a w okresie od 1.02.1944 do 9.03.1944 r. był dowódcą 2. kompanii. Następnie dowodził bliżej nieustalonym pododdziałem wartowniczym. 22.07.1944 r. przeniesiono go do sztabu komendantury KL Natzweiler, gdzie do jego likwidacji pełnił bliżej nieustaloną funkcję.

Bruder Hugo (1901-?) – SS-Sturmbannführer. Urodzony 23.12.1901 r. w Londynie. Doktor stomatologii. Członek NSDAP od 1.05.1933 r. (nr partyjny 3 027 303). Tego samego dnia wstąpił do SS (nr ewidencyjny 193 408). W latach 1940-1942 zatrudniony był w Inspektoracie Obozów Koncentracyjnych w Oranienburgu. Zwierzchnik stacji dentystycznej SS w KL Mauthausen w latach 1943-1944. W 1943 r. przebywał zastępczo – również w KL Lublin, gdzie czasowo pełnił obowiązki naczelnego lekarza dentysty SS.

- - - - - - - - - - - -
<-powrót | w górę

© Copyright Szycha (2004-2014)